Grafika obrazkowa
Obraz oddziałuje na odbiorcę silniej niż informacja językowa (zob. Kompozycja), dlatego zastosowanie odpowiedniej grafiki obrazkowej decyduje o pierwszym wrażeniu w styczności z reklamą – jej odrzuceniu bądź akceptacji. Dobór motywów graficznych szerzej opisany jest w Mechanizmach psychologicznych.
Na grafikę obrazkową składają się obrazy wektorowe i fotografie (rzadziej rastrowe ilustracje abstrakcyjne). W jednej reklamie używa się zazwyczaj niewielkiej ilości zdjęć – ich nadmiar mógłby zakłócić odbiór komunikatu. Rozmiar bitmap jest też stosunkowo duży, jeśli uwzględnić ograniczenia nakładane przez media publikujące reklamy.
Rys. 1. Reklama Renault ukazująca przestrzeń abstrakcyjną.
Rys. 2. Tło reklamy stanowi animacja spadającego wodospadu, odbiorca ma iluzję obserwacji rzeczywistej sceny.
Reklama może ukazywać przestrzeń abstrakcyjną (rys. 1), a może prezentować scenę umiejscowioną w świecie fizycznym (rys. 2). W pierwszym przypadku jako tło używane są figury geometryczne (najczęściej jednokolorowy blok), w drugim – fotografia. Odpowiednio prezentowany obiekt jest wycięty i umiejscowiony na niezależnym od niego planie, może też stanowić z nim integralną całość. Poza tymi dwoma elementami w obszarze animacji mogą znaleźć się zdjęcia i ilustracje:
- człowieka, ew. innej postaci w roli prezentera, klienta lub obserwatora,
- przedmiotów związanych z produktem (np. owoców w reklamie jogurtu),
- obiektów występujących w użytych metaforach słownych.
Rys. 3. Atrapy przycisku mające nakłonić internautę do kliknięcia w reklamę.
W reklamie o niskim stopniu interakcji elementy dodatkowe, niebędące tekstem ani plamą barwną, to logo marki oraz atrapa przycisku. Mimo że zazwyczaj kliknięcie w dowolny fragment animacji otwiera witrynę reklamowanego produktu, twórcy reklam zamieszczają w nich ilustracje przypominające przycisk, aby upewnić odbiorcę, że może kliknąć w reklamę, by zapoznać się z dalszymi szczegółami oferty (rys. 3).