Tradycyjnie szkoły Feng Shui dzielono na Szkołę Yin (tzw. Szkołę Zmarłych), której celem było znalezienie najlepszego miejsca spoczynku dla zmarłej osoby, oraz Szkołę Yang (Szkołę Żywych) mającą pomagać w stworzeniu najbardziej sprzyjających warunków do życia, osiągnięcia szczęścia i dobrobytu. W późniejszym czasie zaczęto używać bardziej znaczących nazw.
Ponieważ proces analizy według Szkoły Yin opierał się na rozpoznawaniu form krajobrazowych terenu, mówiono o Szkole Form. Nazwę reprezentującą szkołę Yang zastąpiono natomiast nazwą kompasu, gdyż był on niezbędny w ustalaniu odczytu Feng Shui Yang. Istniało silne rozgraniczenie pomiędzy obiema szkołami.
Współczesne Feng Shui zostało w dużym stopniu zsyntetyzowane. Nie chodzi tutaj o uproszczenie, gdyż zachowano wszystkie wskazówki należące do obu szkół, ale o holistyczne podejście do procesu analizy.
Odkryto bowiem, że zalecenia szkoły form są niezwykle cenne także przy wybieraniu miejsca na wzniesienie domu. Dlatego dzisiaj mistrzowie łączą obie szkoły w jeden system, który powszechnie nazywa się tradycyjnym lub klasycznym Feng Shui.